Pracowników informujemy, a pracodawcom przypominamy, że jeżeli z układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub z umowy o pracę nie wynika, że wynagrodzenie za pracę powinno być wypłacone przed 10 dniem następnego miesiąca kalendarzowego za przepracowany poprzedni miesiąc, to wówczas zgodnie z art. 85 § 2. Kodeksu pracy „Wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.”. W przypadku zwłoki w wypłacie pracownikowi wynagrodzenia w wiążącym pracodawcę umownie lub ustawowo terminie, może dojść do zastosowania względem pracodawcy art. 282 § 1 ust. 1 Kodeksu pracy, zgodnie z którym „Kto, wbrew obowiązkowi: 1) nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń, (…) – podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.”.
Brak wypłaty wynagrodzenia pracownikowi w przewidzianym terminie może mieć zaistnieć wyłącznie wskutek przyczyny, która usprawiedliwiałaby niewypłacenie pracownikowi należnych świadczeń. Jak przyjął bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 września 2009r. (syng. akt IV KK 66/09) „Nie jest tak, że osoba zobowiązana do wypłacania świadczeń pieniężnych, jeżeli dojdzie do niewypłacenia ich w terminie, zawsze odpowiada z art. 282 k.p. Odpowiedzialności karnej (za przestępstwa i wykroczenia) podlega bowiem tylko ten, kto dopuszcza się czynu, który jest jednocześnie karalny, karygodny i zawiniony. Oznacza to, że odpowiedzialność za wykroczenie z art. 282 k.p. można przypisać tylko temu sprawcy, z którego winy doszło do niewypłacenia należnych pracownikowi świadczeń pieniężnych. Aby zatem móc przyjąć zawinienie sprawcy, należy ustalić, że nie istniała przyczyna, która należycie usprawiedliwiałaby niewypłacenie należnych pracownikom świadczeń.Przyczyną taką, może być (między innymi) brak dochodów po stronie zakładu pracy, powodujący że jego sytuacja finansowa stała się na tyle trudna, iż nie pozwala na regularną wypłatę zobowiązań.”
Podsumowując zatem, pracownik ma prawo oczekiwać, że jeżeli nie umówił się z pracodawcą na wcześniejszą wypłatę wynagrodzenia, to jego wypłata z tytułu umowy o pracę najpóźniej do 10 dnia każdego miesiąca zostanie wypłacona w gotówce albo uznana na rachunku bankowym, a pracodawca w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji powinien wynagrodzenie w powyższym terminie wypłacić.
Kancelaria prawna
Zabrze, dnia 10 kwietnia 2017