Odśnieżanie chodników przed posesją w zimie a wykroczenie, odszkodowanie i zadośćuczynienie

Pora zimowa dla właścicieli nieruchomości wiąże się z szeregiem dodatkowych obowiązków. Zadania właścicieli nieruchomości jak również gminy określa ustawa o Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z dnia 13 września 1996 r. (Dz.U. Nr 132, poz. 622). Rzeczona ustawa w art. 5 ust. 1 pkt. 4 nakłada na właścicieli nieruchomości obowiązek uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości „przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych”. Spełnienie przez właścicieli nieruchomości obowiązków nałożonych na nich na mocy ww. ustawy, jest niezmiernie istotne, nie tylko z punktu widzenia osób osób trzecich, lecz także z uwagi na konsekwencje jakie mogą ponieść właściciele nieruchomości, w przypadku niezastosowania się do obowiązujących nakazów. W pierwszej kolejności należy zwrócić na odpowiedzialność wykroczeniową, do której właściciel nieruchomości może zostać pociągnięty, a jej podstawę będzie stanowić art. 117 § 1 Kodeksu wykroczeń. Zgodnie z wyżej wskazanym przepisem „kto, mając obowiązek utrzymania czystości i porządku w obrębie nieruchomości, nie wykonuje swoich obowiązków lub nie stosuje się do wskazań i nakazów wydanych przez właściwe organy w celu zabezpieczenia należytego stanu sanitarnego i zwalczania chorób zakaźnych, podlega karze grzywny do 1500 złotych albo karze nagany”. Wspomniana kwota grzywny może być jednak relatywnie niewielka w stosunku do odszkodowania i zadośćuczynienia jakiego może zażądać osoba, która ucierpiała w wypadku, którego przyczynę stanowił nieodśnieżony chodnik. Odpowiedzialność właściciela nieruchomości opiera się na zasadzie winy, co oznacza, że osoba występująca z roszczeniem o zapłatę odszkodowania, musi wykazać, iż szkoda została wyrządzona zawinionym działaniem lub zaniechaniem osoby odpowiedzialnej. Mając na względzie treść art. 444 Kodeksu cywilnego stanowiącego, iż w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty, żądana kwota odszkodowania winna pokryć wszystkie wydatki związane z wypadkiem, który miał miejsce. Wśród nich należy wskazać wszelkie koszty leczenia takie jak koszty lekarstw, środków medycznych, wizyt lekarskich jak również koszty podróży związanych z leczeniem, a także późniejszą rehabilitacją. Zwrócić uwagę jednocześnie należy, iż w sytuacji gdy poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Poszkodowany uprawniony jest również do żądania zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. W odróżnieniu od odszkodowania, które ma na celu naprawienie szkody materialnej wywołanej zdarzeniem, funkcją zadośćuczynienia jest zrekompensowanie pokrzywdzonemu następstw o charakterze niematerialnym związanych z wypadkiem, w szczególności bólu i cierpienia nim wywołanego, jak również wszelkich negatywnych konsekwencji psychicznych, które mogą wystąpić. W zależności od rodzaju doznanego urazu i jego skutków, kwoty zasądzonych świadczeń na rzecz osób, które ucierpiały wskutek wypadków, spowodowanych niewłaściwym utrzymaniem ciągów komunikacyjnych mogą sięgnąć kilku tysięcy, a tym samym przekroczyć nawet kilkukrotnie kwotę grzywny, którą właściciel nieruchomości może zostać ukarany w postępowaniu wykroczeniowym. Dbajmy zatem, w szczególności w porze zimowej, w myśl zasady „lepiej zapobiegać, niż leczyć”, o należyte odśnieżanie chodników przylegających do naszych nieruchomości, w trosce o dobro innych jak również o stan naszego portfela.

Radca prawny, Zabrze dnia 7 stycznia 2018 r.